? امام علی عليه السلام:
? مَن عَرَفَ خِداعَ الدُّنيا لَم يَغتَرَّ مِنها بِمُحالات الأَحلامِ
? كسى كه فريبكارى دنيا را بشناسد، فريب رؤياهاى پوچ آن را نمى خورد
? غررالحكم حدیث8939
? فردی از کشاورزی پرسید:
آیا گندم کاشته‌ای؟!
? کشاورز جواب داد:
نه، ترسیدم باران نبارد.
? مرد پرسید:
پس ذرت کاشته‌ای؟
? کشاورز گفت:
نه، ترسیدم ذرت‌ها را آفت بزند.
? مرد پرسید:
پس چه چیزی کاشته‌ای؟!
? کشاورز گفت:
هیچ‌چيز، خیالم راحت است …!
? همیشه بازنده‌ترین افراد در زندگی کسانی هستند که از ترسشان هرگز به هیچ کاری دست نمی‌زنند …
«صراط مستقیم از متن جهنم می گذرد
جهنمی که با دست اغواشدگان شیاطین بر کره زمین برپا شده است
شیاطین می دانند که اگر به ما اجازه رشد بدهند
سیر آینده تاریخ جهان از کف اختیارشان خارج خواهد شد
و دیری نخواهد پایید که جهان از فریاد حق طلبانه
همه مستضعفین و محرومین، پر خواهد گشت
این تقدیر محتومی است که دیر یا زود
چه آنان بخواهند و چه نخواهند
روی خواهد نمود
هر کس به پیامبر اسلام گرویده
مأموریت استقامت دارد»
?شیخ رجبعلی خیاط(ره)
تمام نور معنوی و فیوضاتی که انسان از عبادات و زیارات کسب می کند با نیشی که بوسیله #زبان به دیگران می زند ، نابود می شود.
#مراقب_زبانمان_باشیم
امام صادق (علیه السلام) از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نقل فرمودند که خدای عزوجل می‌فرماید:
به عزت و جلالم سوگند،
من بنده‌ای را که می‌خواهم رحمت کنم، او را از دنیا بیرون نمی‌برم مگر اینکه بابت هر خطا و گناهی که کرده کفاره آنرا بگیرم.
من بنده‌ام را به بیماری در بدنش و یا تنگی در روزیش و یا ترس در دنیایش مبتلا کنم تا کفاره خطایش باشد،
پس اگر باز چیزی بماند، مرگ را بر او سخت گردانم (تا آمرزیده و پاک بمیرد و پس از مرگ دچار عذاب نشود)
و به عزت و جلالم سوگند، من بنده گنهکاری را که بخواهم عذاب کنم از دنیا بیرونش نمی‌برم تا پاداش هر عمل نیکی که کرده را بدهم،
پاداش او را بوسیله تندرستی در بدنش و یا فراخی در روزی‌اش و یا به آسودگی و گشایش در دنیایش بدهم
و اگر چیزی باقی بماند مرگ را بر او آسان نمایم.
منبع ?: سخن خدا، کلیات احادیث قدسی، ص 108محسن یاراحمدی:
مومنین گرفتار، کافران آسوده!
امام صادق (علیه السلام) از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نقل فرمودند که خدای عزوجل می‌فرماید:
به عزت و جلالم سوگند،
من بنده‌ای را که می‌خواهم رحمت کنم، او را از دنیا بیرون نمی‌برم مگر اینکه بابت هر خطا و گناهی که کرده کفاره آنرا بگیرم.
من بنده‌ام را به بیماری در بدنش و یا تنگی در روزیش و یا ترس در دنیایش مبتلا کنم تا کفاره خطایش باشد،
پس اگر باز چیزی بماند، مرگ را بر او سخت گردانم (تا آمرزیده و پاک بمیرد و پس از مرگ دچار عذاب نشود)
و به عزت و جلالم سوگند، من بنده گنهکاری را که بخواهم عذاب کنم از دنیا بیرونش نمی‌برم تا پاداش هر عمل نیکی که کرده را بدهم،
پاداش او را بوسیله تندرستی در بدنش و یا فراخی در روزی‌اش و یا به آسودگی و گشایش در دنیایش بدهم
و اگر چیزی باقی بماند مرگ را بر او آسان نمایم.
منبع ?: سخن خدا، کلیات احادیث قدسی، ص 108