حدیث
✅ امام علی علیهالسلام:
مرگ نزدیک و همراهی با دنیا اندک است
✅ امام علی علیهالسلام:
مرگ نزدیک و همراهی با دنیا اندک است
?شهـــید غلامرضا کاووسی:
با چشمان و آغوش باز و آگاهی کامل به سراغ شهادت رفتم؛ زیرا که زیر آتش توپخانه و گلوله رفتن برای پست و مقام حماقت است.
? وَجَاءَ إِخْوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُوا عَلَيْهِ فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ
(یوسف/٥٨)
⚡️ترجمه:
“و چون سرزمین کنعان خشک سالی فرا گرفت برادران یوسف برای تهیه گندم به مصر آمدند، پس بر او وارد شدند، آنگاه او آنان را شناخت، در حالی که آنها او را نشناختند. “
? برادران حضرت یوسف علیه السلام، او را نشناختند؛ چون حضرت یوسف علیه السلام در حق آنان بدی نکرده بود.
اما پس از سالها دوری، حضرت یوسف علیه السلام آنان را شناخت چون بدیها دیر فراموش میشوند.
? مراقب رفتارمان نسبت به دیگران باشیم، زخم بهبود مییابد اما اثراتش برای همیشه باقی میماند.
بیحوصلگی نکنیم، آدم بااخلاق به حرف همه گروهها و سنها توجه میکنه، خیال نکنیم اگر بشینیم به حرفهای بعضی از آدما گوش کنیم ارزشمون کم میشه… نخیر…❌
✅ پیامبرِ ما به همه مردم اجازهى #حرف_زدن میداد و به حرفشون توجه میکرد تا نگن حاضر به شنيدن حرف ما نيست، هرچند توسط عدهای به سادهلوحى متّهم میشد.?
?اما در عوض، خداوند در برابر سخن دشمن كه به پيامبر «أُذُنٌ» مىگفتند، چهار #ارزش براى حضرت بيان کرد:↶
?أُذُنُ خَيْرٍ لَكُمْ (#شنونده خوبی است)
?يُؤْمِنُ بِاللَّهِ (به #خدا ایمان دارد)
?يُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ ( #مومنان را باور میکند)
?رَحْمَةٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا ( #رحمتی است برای مومنان)
? وَمِنْهُمُ الَّذِینَ یؤْذُونَ النَّبِی وَیقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ ۚ قُلْ أُذُنُ خَیرٍ لَّکمْ یؤْمِنُ بِاللَّهِ وَیؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِینَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِینَ آمَنُوا مِنکمْ ۚ وَالَّذِینَ یؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ
✨و کسانی هستند که پیامبر را آزار میدهند و میگویند: «او زودباور است.» بگو: «گوش خوبی برای شماست، به خدا ایمان دارد و [سخن] مؤمنان را باور میکند، و برای کسانی از شما که ایمان آوردهاند رحمتی است.» و کسانی که پیامبر خدا را آزار میرسانند، عذابی پر درد خواهند داشت.
قال الصّادق علیه السلام :
مَن قَرَأَالقُرآنَ وَ هُوَ شابٌّ مُؤمِنٌ ، اِختَلَطَ القُرآنُ بِلَحمِهِ وَ دَمِهِ؛
«هر جوان مؤمنی که قرآن بخواند ، قرآن با گوشت وخونش آمیخته گردد».
?اصول کافی 2/603