عشق فقط حسین

••🌱 
عیب‌‌ندارد،‌ڪسۍرا‌ڪه‌تـا‌حالاهیئـت‌

نَرفتـه‌وگریہ‌نڪرده…؛

بہ‌سـوی‌هیئـت‌ببریـم‌مطمئـن‌بـاش‌

با‌امـام‌حسین‌‹ع‌›ڪه‌رفیق‌بشہ

آدم‌درستی‌میشہ🗞^..

#شهیـد‌ابراهیـم‌هـادی

‏سجده‌ نماز معجزه‌ای برای شهادت دلاورمرد دزفولی 
به خاک می‌افتی امّا به آسمان می‌رسی…
🔹️شهید محمد محمدی قلعه عبدشاهی، متولد ۱۳۰۹ در شهر دزفول است و در ۴دی‌ماه ۱۳۶۵ در عملیات کربلای۴ و در جزیره سهیل به شهادت رسید.
🔹️پیکر پاک و مطهرش این شهید اردیبهشت‌ماه ۱۳۷۷ به شهر و دیارش برگشت و در گلزار شهدای اسحاق ابراهیم #دزفول به خاک سپرده شد.
🔹️فرمانده‌اش نگاهی به محاسن سفیدش کرد و برای #عملیات او را کنار گذاشت 
🔹️مشهدی محمد جلو آمد و گفت: «فکر نکن پیر و ناتوان هستم و شب عملیات دست و پاگیرتان می شوم! نه! اصلاً اینطور نیست! من چندین عملیات قبل از این هم بوده‌ام! تجربه دارم! اصلاً تا هر کجا که گفتی می‌دَوَم!» 
🔹️باز هم اصرار و اصرار و اصرار که فرمانده قبول کرد و نتیجه‌اش شد این سجده مشهدی محمد که شهادت را برایش به ارمغان داشت.
#شهیدمحمدمحمدی

شادی روحش صلوات🌹

[تأملی در جایگاه ولایت فقیه💛🍃]

.تفاوت مهم امام معصوم عليه السلام با ولی ‌فقيه در امر حکومت، مربوط به «‌علم‌» ايشان است. علم امام معصوم عليه السلام علمی خدایی است و اکتسابی نيست و او در هيچ امری به راهنمایی و مشورت ديگران نياز ندارد؛ البته آنان برای تربيت مردم و رعايت برخی مصالح ديگر از سنت مشورت بهره می بردند؛ اما رهبر غيرمعصوم چنين نيست، بلکه او بايد در امور اداره جامعه با متخصصان همان امر مشورت کند. فلسفه وجود شوراها و مجلس شورا در نظام اسلامی اين است که رهبر غيرمعصوم در همه امور تخصص ندارد و بايد با متخصصان مربوط مشورت، و از آنان نظرخواهی کند تا مطمئن شود که مصلحت جامعه چيست. دراين‌‌صورت، او می تواند به کاری امر کند؛ اما وقتی امر کرد، اطاعتش بر همه، حتی بر ديگر مراجع و فقها واجب است.

الحمدلله کما هو اهله….

چاپ کتابم

بماند به یادگار 

🔆مختصرى از زندگينامه امام على النقى عليه السلام

 ✨امام على النقى عليه السلام در 15 ذى حجه سال 212 هجرى در اطراف مدينه محلى بود به نام صِرْيا كه امام موسى كاظم عليه السلام آن را بوجود آورده بود به دنيا آمد، آن حضرت را ابوالحسن ثالث مى گويند، آن حضرت 13 سال در مدينه بود كه به دستور متوكل عباسى به اجبار وارد بغداد شد و 20 سال در بغداد بود تا اينكه به دسيسه مُعْتَزّ خليفه عباسى سمى را به توسط برادرش معتمد عباسى در 3 رجب سال 254 قمرى به آن حضرت خورانده شد و به شهادت رسيد و در سامراء مدفون گرديد.
 🌟امام هادى عليه السلام با چند نفر از خلفاى عباسى زندگى كرد 1- مأمون 2- معتصم 3- واثق 4- متوكل 5- منتصر 6- مستعين 7- معتز كه از ميان اين خلفاء متوكل بدترين آنها بود، آن حضرت با كسى زندگى كرد كه اميرالمؤمنين عليه السلام در نهج البلاغه او را شقى ترين خلفاى بنى عباس شمرده است آن حضرت با كسى بود كه نه فقط او را زندانى كرد بلكه در زندان و در مقابلش قبرى كنده بود و در زندان تاريك او را نگاه مى داشت و متوكل كسى بود كه قبر امام حسين عليه السلام را خراب كرد (آب به قبر آن حضرت بست و آنجا را شكاف داد) و هر كس به زيارت امام حسين عليه السلام مى رفت او را شكنجه مى داد و دست او را قطع مى كرد
🌼 متوكل چون فتح بن خاقان را به وزارت خود منصوب كرد، دستور داد كه همه بزرگان در ركاب او پياده راه بروند، راوى گفت، حضرت هادى عليه السلام را ديدم كه در آن هواى گرم پياده راه مى رود به ايشان عرض كردم: نبايد شما را به چنين كارى مجبور كنند، حضرت فرمودند: اينها قصد شان از اين كار كوچك كردن من است، ولى نمى دانند كه ما ناقَةُ صالِحٍ عِنْدَ اللَّهِ بِأَعْظَمِ قَدْراً مِنّى 0( قدر و منزلت ناقه صالح از من عظيم تر نيست) راوى مى گويد اين جمله را نزد بزرگى گفتم، او گفت متوكل بيش از 3 روز زنده نمى ماند،

 زيرا خداوند در قرآن درباره قوم صالح مى فرمايد (تَمَتَّعُوا فى دارِكُمْ ثَلاثَةَ اَيّامٍ، ذَلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوب) چون قوم صالح پيامبرعليه السلام ناقه و شتر را كشتند بيش از 3 روز زندگى نكردند و 3 روز تمام نشده بود كه منتصر عباسى، پسر متوكل، با چند نفر از غلامان خود وارد جلسه متوكل شد و فتح بن خاقان را به همراه متوكل پاره پاره كردند به طورى كه تكههاى بدن آنها از هم ديگر شناخته نمى شد.
احادیث الطلاب ص 977