عشق فقط حسین

🌹روزی فردی (ظاهراً از دشمنان اهل بیت علیهم السلام بود ) آمد خدمت امام صادق (علیه السلام) و به ایشان عرض کرد:
👈اگر روزی یکی از دوستان شما گناهی کند ، عاقبتش چگونه خواهد بود؟ 
🌹امام (علیه السلام) در پاسخ به وی فرمودند:

👈خداوند به او یک بیماری عطا می‌نماید تا سختی‌های آن بیماری کفارۀ گناهانش شود. 
🌹آن مرد دو مرتبه پرسید : 

👈اگر مریض نشد چه ؟ 
🌹امام (علیه السلام) مجدد فرمودند: 

👈خداوند به او همسایه‌ای بد می‌دهد تا او را اذیت نماید و این اذیت و آزار همسایه، کفارۀ گناهانش شود.
🌹آن مرد گفت : 

👈اگر همسایۀ بد نصیبش نشد چه ؟ 
🌹امام (علیه السلام) فرمودند : 

👈خداوند به او دوست بدی می‌دهد تا وی را اذیت نماید و آزار آن دوست بد ، کفارۀ گناهان دوست ما باشد.
🌹آن مرد گفت : 

👈اگر دوست بد هم نصیبش نشد چه ؟! 
🌹امام (علیه السلام) فرمودند : 

👈خداوند همسر بدی به او میدهد تا آزارهای آن همسر بد ، کفارۀ گناهانش شود.
🌹آن مرد گفت :

👈اگر همسر بد هم نصیبش نشد چه ؟ 
🌹امام (علیه السلام) فرمودند : 

👈خداوند قبل از مرگ به او توفیق توبه عنایت می‌فرماید. 
🌹باز هم آن مرد از روی عنادی که داشت گفت: 

👈و اگر نتوانست قبل از مرگ توبه کند چه؟ 
🌹امام (علیه السلام) فرمودند :

👈 «به کوری چشم تو ! ما او را شفاعت خواهیم کرد »  
 پس چه زیباست بگوییم :اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.

📚(عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج1، ص: 345)