مولا جان
05 بهمن 1403 توسط فاطمه زنگي آبادي
مولاجان
جمعه که می‌شود،
کبوتر دلم،
بیقرار،
به قفس سینه می‌کوبد…
انگار هوایی‌تر می‌شود…
جمعه که می‌شود،
آسمان قلبم،
ابری‌تر است…
هوای چشمانم،
بارانی‌تر…
جمعه که می‌شود،
جانم در آتش هجرانتان،
سوخته‌تر،
تفتیده‌تر است…
جمعه که می‌شود…
یاد شما می‌وزد…
فضا پر از عطر نرگس می‌شود…